Vandaag was ik voor
16:00 uur op de camping in Chateau-Renault. Een rustige, bijna
uitgestorven gemeente camping aan een watertje onder het kasteel.
Maar er was leven in
de brouwerij en dat kwam van de kant van het water: een heleboel
eenden, de mannetjes vechtend om de vrouwtjes. Uiteraard waren ze
tam, want bij de campinggasten is vaak wel wat te halen aan eten. En
dat kregen ze van Frèze, waarmee ik sinds Cambrai op de campings
sta. In een mum van tijd waren we omringd door 25-30 kwakende eenden.
Er gebeurde iets
bijzonders. Toen ik aan mijn breiwerk begon, werden ze heel rustig en
lagen ze veelal slapend dicht in mijn buurt. Ik was ook rustig en
ontspannen en dat had dus z'n uitwerking op de eenden. Alles bij
elkaar heel mindful.
Het fietsen heeft
die uitwerking ook op mij. Trappend in een bepaalde cadans door de
heuvels sta je vanzelf stil bij je ademhaling. Heuvel op is dat ook
duidelijk hoorbaar: teug in, teug uit. Soms wordt dat vies verstoord
door smerige uitlaatgassen van een auto of trekker, maar die
afleiding is zo weer weg en ik ga als vanzelf weer terug naar mijn
ademhaling.
Ook werkt het heel
mindful om naar de kleuren en structuren van de velden te kijken. Er
bestaan zo veel soorten groen, aarde en samen met het geel van het
koolzaad en paarse velden knallen de kleuren er soms echt uit. De
wind geeft er weer structuur aan of de trekker met omploegen en/of
zaaien.
En zo fiets ik dus
heel mindful mijn kilometers. Bijna 750 al en bijna in Tours.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten